Περιγραφή/Description
ο Νεφέλωμα Ταραντούλα, γνωστό και ως NGC 2070, 30 Δοράδος (επειδή βρίσκεται στον αστερισμό Δοράς) και Caldwell 103, είναι νεφέλωμα στο Μέγα Νέφος του Μαγγελάνου. Το νεφέλωμα αυτό είναι η πιο ενεργή περιοχή παραγωγής αστέρων στην Τοπική ομάδα γαλαξιών, ενώ με διάμετρο 900 έτη φωτόςείναι μια από τις μεγαλύτερες, ενώ αν συμπεριληφθούν και οι αχνές προεκτάσεις,
η διάμετρός του φτάνει τα 6.000 έτη φωτός.
Το μεγαλύτερο σμήνος στο νεφέλωμα είναι το R136, το οποίο περιλαμβάνει πολύ μεγάλο αριθμό αστέρων φασματικού τύπου Ο3, κάποιοι από τους οποίους έχουν μάζα μεγαλύτερη από 120 ηλιακές μάζες, και είναι πιθανό να εξελιχθεί σε σφαιρωτό σμήνος.
Το νεφέλωμα περιλαμβάνει και πολλά ανοικτά σμήνη, όπως το γηραιότερο Hodge 301, του οποίου τα βαρύτερα άστρα έχουν εκραγεί ως υπερκαινοφανείς.Το νεφέλωμα έχει φαινόμενο μέγεθος +8 και αρχικά είχε καταλογογραφηθεί ως αστέρας, όμως το 1751 ο Νικολά Λουί ντε Λακάιγ ανακάλυψε ότι στην πραγματικότητα είναι νεφέλωμα. Η ονομασία Νεφέλωμα Ταραντούλα εμφανίστηκε και διαδόθηκε στα μέσα του 20-ού αιώνα, μετά από παρατηρήσεις του σχήματός του με ακόμα ισχυρότερα τηλεσκόπια. Οι διαστάσεις του στον νυχτερινό ουρανό είναι παρόμοιες με αυτές της Πανσελήνου.Υπολογίζοντας την παράμετρο ότι απέχει 160.000 έτη φωτός από τη Γη, καθίσταται αντιληπτό ότι η διάμετρός του είναι τεράστια και ότι το φαινόμενο μέγεθος +8 σημαίνει ότι είναι ένα εξαιρετικά φωτεινό ουράνιο αντικείμενο, καθώς έχει και ιδιαίτερα έντονες αποχρώσεις, από τις οποίες
κυριαρχούν το κόκκινο και το λευκό. Μάλιστα η διάμετρος και η φωτεινότητά του είναι τόσο μεγάλες, που αν βρισκόταν στην απόσταση που είναι το Νεφέλωμα του Ωρίωνα, στα 1.344 έτη φωτός από τη Γη, τότε το Νεφέλωμα Ταραντούλα θα φαινόταν 60 φορές μεγαλύτερο από την Πανσέληνο και θα έριχνε έντονες σκιές τη νύχτα.
Ο υπερκαινοφανής (σουπερνόβα) SN 1987A, ο λαμπρότερος που έχει παρατηρηθεί από την ανακάλυψη του τηλεσκοπίου και μετά, παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στις 23 Φεβρουαρίου 1987 και ήταν στα όρια του νεφελώματος.
Επίσης, έχει εντοπιστεί και ένα κατάλοιπο υπερκαινοφανούς στο ανοικτό σμήνος NGC 2060 και το οποίο αποτελεί τη λαμπρότερη πηγή ακτίνων Χ στο νεφέλωμα.
Ενδέχεται να υπάρχουν και αρκετά ακόμα κατάλοιπα υπερκαινοφανών μέσα στο νεφέλωμα, όμως είναι πρακτικώς δύσκολο να εντοπιστούν μέσα στη σύνθετη νεφελώδη εμφάνισή του, ειδικά αν συνυπολογιστεί και η μεγάλη φωτεινότητά του.
Λεπτομέρειες/Technical Details
Object: Tarantula
Other Names: 30 Dorado,Caldwell 103
Object Type: Emission Nebula
Object Distance:160.000 Light Years
Object Position (Equinox Jnow): RA= 05h 38m 38.00s, Dec= -69° 05´ 07.00"
Constellation: Dorado
Hemisphere:Southern
Date: 2010
Location:
Mount:
Telescope: ESA/Hubble Space Telescope
Flattener/Reduser:
Camera:
Filter Wheel:
Camera Rotation :
Guiding:
Calibration Files:
Temperature:
Humidity:
Processing: PixInSight,Photoshop
Exposures:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου